توضیحی در رابطه با روانکاری طناب(کابل)های سیمی

نویسنده:محسن میردهقان

در اینجا  طناب های استیل مورد بحث ما هستند. همانطور که میدانید با توجه به کاربرد طناب ها، آنها دارای ساختار های متفاوتی هستند.بطور کلی ساختار طناب ها به دو طبقه تقسیم بندی میشود: ۱-طناب های دارای هسته مرکزی. ۲-طناب های فاقد هسته مرکزی.

باید توجه داشت که طناب ها با توجه به شرایط مورد استفاده دارای ،تعداد متفاوتی از رشته های سیمی هستند. در شکل فوق نمونه هایی از انواع آنها را آورده ایم. هسته مرکزی این طناب ها میتواند از جنس نایلون،پلاستیک یا کنف نیز باشد.

نکته حایز اهمیت در مورد شرایط کاری این طنابها این است که، این طناب ها در معرض بار و فشار و سایش بالایی قرار دارند. همچنین مقادیر این فشار و بار در هر زمان در حال تغییر است  که این امر میتواند باعث از بین رفتن رشته های سیمی داخلی طناب بشود.

در صورتی که طناب بخوبی روانکاری شده باشد،طول عمر آن حدود سه برابر زمانی است که طناب از روانکار کافی و مناسب برخوردار نباشد.

روش های متفاوتی برای روانکاری این طناب ها بکار گرفته میشود، اعم از: روش اسپری(Spray)،روش فرچه ای (Brush)،روانکاری تحت فشار(High Pressure Lubricator )،روش قطره ای(Drip).

بعلت اینکه روانکار باید به داخل رشته های سیمی نفوذ کند،استفاده از روش روانکاری تحت فشار مورد توصیه می باشد. همچنین برای نفوذ بهتر روانکار به داخل طناب های سیمی، از حلالهایی در روانکار استفاده میشود که نفوذ را راحتتر کرده و بعد از رساندن روانکار به داخل هسته سیم،این حلال ها خودشان تبخیر میشوند.

برای روانکاری مجدد طناب های سیمی، می بایست ابتدا طناب سیمی را  توسط حلال یا بخار آب یا هوای فشرده شده تمیز کرد تا لایه های روانکار های قدیمی و ذرات غبار برداشته شود،سپس  روانکاری انجام شود.

شکل فوق دستگاه تزریق روانکار تحت فشار را  نشان میدهد.