خیر.حتی گریس هایی که ماده تغلیظ کننده آنها یکسان هست را نیز نمیتوان با یکدیگر مخلوط کرد.در صورت اختلاط گریس ها، روانکاری به درستی انجام نشده و در نهایت منجر به خرابی تجهیز خواهد گردید.

بصورت عمومی روغن های صنعتی را میتوان تا ۵سال نگهداری نمود. البته باید شرایط نگهداری بشکه های روغن مناسب باشند و بدور از گرما،آلودگی و آب باشند.

کمبود گریس باعث ایجاد اصطکاک و خرابی یاتاقان خواهد شد. از طرف دیگر ، استفاده بیش از حد از گریس باعث داغ کردن یاتاقان و در نتیجه خرابی گریس و بیرینگ خواهد شد.

پایش وضعیت روغن میتوانند در نگهداری و تعمیرات بسیار کمک کننده باشد ،بدین ترتیب که علاوه بر اینکه میتواند پیشاپیش خرابی های احتمالی تجهیزات را گزارش کند، به استفاده بهینه از روانکارها نیز کمک خواهد کرد.

به انجام واکنش شیمیایی بین فلزات و عناصر موجود در محیط آنها خوردگی گفته میشود.

ویسکوزیته مهمترین فاکتور برای برررسی یک روغن صنعتی می باشد. ویسکوزیته میزان مقاومت سیال در برابر جاری شدن است و یا در ساده ترین تعریف، میزان شلی یا سفتی یک روغن می باشد.

 روغن های صنعتی از ترکیب روغن های پایه و ادتیو ها تولید میشوند.

بصورت کلی روغن های پایه دارای پنج گروه هستند.

گروه یک: روغن های معدنی

گروه دو:روغن های معدنی که توسط فرایندهای شیمیایی خواصشان بهبود یافته

گروه سه: فرایندهای شیمیایی دقیق تری بر روی روغن پایه های معدنی انجام شده

گروه چهار: روغن پایه های سنتزی یا پلی الفا الفین ها(PAO)

گروه پنج: هر آنچه بغیر از چهار گروه فوق باشد.
 
 
 

شرکت های سازنده یاتاقان همچون SKF وTimken در وبسایت خود محاسبه گر هایی را دارند که با توجه به نوع یاتاقان و شرایط محیطی میزان گریس مورد استفاده و زمان گریس کاری مجدد را پیشنهاد میدهند.

نویز،لرزش و افزایش دما در یاتاقان ها میتوانند از وجود مشکلی خبر دهند. با روانکاری درست می توان از ۶۰درصد خرابی های احتمالی یاتاقانها جلوگیری نمود.

گریس ها از سه جز تشکیل شده اند:روغن پایه، ماده تغلیظ کننده و ادتیو.
 
 
 

تاثیر پذیری ویسکوزیته از دما می باشد. هر چه این شاخص بالاتر باشد ، ویسکوزیته روغن نسبت به تغییرات دما مقاومت تر است.

کلمه EP مخفف عبارت Extreme Pressure می باشد. در مواردی که فشار زیادی بین دو سطح فلزی وارد میشود، برای جلوگیری از سایش، از این ادتیو در روانکار استفاده میشود.

کلمهPAOمخفف عبارتPoly Alpha Olefin می باشد.این روغن ها به روغن های گروه چهار یا سنتزی معروف اند. این روغن ها دارای ویژگی های بهبود یافته ای نسبت به روغن های معدنی هستند.مقاومت در برابر اکسیداسیون،شاخص گرانروی بالا از جمله این ویژگی ها هستند.

با توجه به اینکه درستی نتایج آزمایش متاثر از نمونه ارسالی به آزمایشگاه می باشد،لذا در عملیات نمونه گیری روغن باید برخی موارد رعایت شود.استفاده از پمپ نمونه گیری مناسب،استفاده از ظروف تمیز، نام گذاری درست هر ظرف نمونه، نمونه گیری از محل مناسب در تجهیز،نمونه گیری از تجهیزی که در حال کار است از جمله این موارد هستند.

مهمترین فاکتور برای انتخاب روانکار مناسب، ارجاع به پیشنهاد سازنده دستگاه یا OEM می باشد. بصورت کلی،با توجه به شرایط عملیاتی تجهیز میتوان روانکار مناسب را انتخاب نمود. فاکتور های مهم برای سنجیدن شرایط عملیاتی تجهیز عبارتند از: دما،سرعت،فشار،شرایط محیطی.

مخفف Heat Transfer Fluid است. باید توجه داشت که از روغن ها علاوه بر روانکاری، بعنوان سیالات انتقال حرارت نیز استفاده میشود.

با هر چه بیشتر اکسید شدن روغن، مولکولهای های اکسید شده بصورت پلیمر های بزرگی در می آیند که وزنشان سنگین است، و تمایل به ته نشینی دارند. این مواد به لجن ها معروف اند. لازم بذکر است که با توجه به‌حضور گوگرد، لجن ها ماهیت اسیدی دارند.
 
 
 

بله این امر امکان پذیر است.

نکته ای که در اینجا وجود دارد این است که ترکیبات شیمیایی استری ، باعث‌متورم شدن آب بندها میشوند.

لذا بهنگام استفاده از روغن های معدنی در کمپرسور، دیگر این آب بندها متورم نخواهند شد .در نتیجه نمیتوانند وظیفه خود را بدرستی انجام بدهند و در نتیجه در سیستم حتما نشت روغن را مشاهده خواهیم‌کرد.

توصیه میشود برای این جلوگیری از این مشکل، آب بندها را تعویض کرده تا این مسیله مرتفع گردد.